شنبه ۲۷ فروردین ۰۱ ۱۷:۵۰ ۴ بازديد
از پریشونی این روزا و بی‌قراری‌های بعد از خبر دیروز و ماجراهای هر روزه‌ی این مملکت و گشتن تو پیج‌های مختلف و نظرات و تحلیل‌های آدمای مختلف رو خوندن و شنیدن، نصیبم این شد که تو یه پیجی، خیلی اتفاقی، فیلمی از استاد شجریان ببینم کنار مرحوم جلیل شهناز و بعد کنجکاو بشم که چی می‌خواد بخونه شجریان کنار تار شهناز؟
بعد کپشن رو ببینم، شعرش رو زودتر از آواز شجریان بخونم و یه تصویر از شعرش بیاد تو ذهنم و برم به بیست سال پیش که بابام ظهرا، از مدرسه که میومد، دراز می‌کشید جلوی میز تلویزیون، که ضبط کوچیک و قدیمی‌مون هم توش بود، نوار شجریان رو می‌گذاشت و اونم تو اوج آهنگ می‌خوند که:
بیا به میکده و چهره ارغوانی کن...
مرو به صومعه کآنجا سیاه‌کارانند...
(حافظ)
مطلب دیگر من:
در مورد پاپیت ها
بعد کپشن رو ببینم، شعرش رو زودتر از آواز شجریان بخونم و یه تصویر از شعرش بیاد تو ذهنم و برم به بیست سال پیش که بابام ظهرا، از مدرسه که میومد، دراز می‌کشید جلوی میز تلویزیون، که ضبط کوچیک و قدیمی‌مون هم توش بود، نوار شجریان رو می‌گذاشت و اونم تو اوج آهنگ می‌خوند که:
بیا به میکده و چهره ارغوانی کن...
مرو به صومعه کآنجا سیاه‌کارانند...
(حافظ)
مطلب دیگر من:
در مورد پاپیت ها
- ۰ ۰
- ۰ نظر